نماز؛ مشعل راه سعادت انسان

 چرا باید نماز بخوانیم؟

نماز در منظر نخست دستور و حكم خداوند متعال است و او خالق ما و ما مخلوق او هستیم، لذا از دستور او اطاعت می كنیم. همین ما را بس كه اولا با توكل و اطاعت خدا آرامش ارتباط با معبود خود را بدست می آوریم، و ثانیا به سعادت خود كه تنها به دست خداست امیدوار می شویم. و از سوی سوم خود خدا برای نماز فوائد بسیاری برشمرده است. مثلا در قرآن مجید می خوانیم كه "نماز انسان را از فحشا و منكرات باز می دارد."

توضیح مطلب آن كه هر فردی وقتی خود را تحت مجموعه و یا سازمانی قرار می دهد باید دستورات و قوانین آن سازمان و آن مجموعه را رعایت نماید، كسی هم كه خود را مسلمان می داند و تحت نظام متعالی اسلام قرار گرفته و آئین جهانی اسلام را پذیرفته است، باید به مقررات و ضوابط آن پایبند باشد. بنابر این نماز خواندن در نگاه اول به عنوان یك وظیفه دینی بر هر فرد مسلمان واجب است، چرا كه خداوند متعال این وظیفه را بعهده هر فرد مسلمان نهاده و دستور به انجام آن داده است: « ... أقیموا الصلاة ...» یعنی نماز را به پا دارید (بقره/43 و 83 و 110 – نساء/77 و 103 – یونس/87 – حج/78 – و...) علاوه بر این، نماز خواندن در حقیقت نوعی تشكر از خداوند است، در مقابل همه نعمتهایی كه به انسان عطا كرده، و همچنین اظهار بندگی و عبودیت در مقابل آن خالق بی همتا است. و این هر دو وظائف اخلاقی هر انسانی است. فطرت هر انسانی، مستقل از شرع، او را به شكر گذاری نسبت به ولی نعمتش فرامی خواند.

در ادامه و در وصف نماز به چند مطلب كه از روایات اخذ شده، توجه كنید:

- نماز چراغ و روشنی دل مؤمن، و زینت اسلام است. (جامع الاخبار، ص 72 ـ زبده العلوم، ج 2، ص 231)

- روح و احساس و هدف اصلی نماز، ذكر و یاد خداوند است، كه اگر انسان همیشه با آن همراه باشد از معاصی به دور و به نیكی ها روی می آورد.

- نماز، پشتوانه ای عظیم برای حل مشكلات است. (بقره/ 153 ـ غرر الحكم، ص 99)
- نماز، غفلت را از انسان زدوده، و باعث تقویت روح می شود. (غرر الحكم، ص764)
- نماز، جلسه عاشق با معشوق است.(غرر الحكم، ص 404 و 15)
- نماز، خودبینی و كبر و غرور را از بین می برد.(نهج البلاغه، كلمات قصار 252)
- نماز وسیله شستشوی از گناه و آمرزش و مغفرت الهی است. (وسائل الشیعه، ج3، ص 7)
- نماز، قطع نظر از محتوای خودش با توجه به شرائط صحت، دعوت به پاكسازی زندگی می كند، چرا كه توصیه به پاكی لباس نمازگزار، پاكی و طهارت مكان نمازگزار و … دارد.

- نماز، روح انضباط را در انسان تقویت می كند، چرا كه هر روزه، و آن هم در اوقات معینی باید اقامه گردد. كلام آخر اینكه دانشمندان و روانشناسان به این نتیجه رسیده اند كه بسیاری از امراض و بیماریهای جسمی انسانها بر اثر اضطراب روحی و نداشتن آرامش و اطمینان روحی و فكری است، و همچنین افراد متدین و با ایمان به خاطر اینكه خود را متصل به قدرتی مافوق طبیعت، و مرتبط با نیروی عظیم الهی كرده اند، نسبت به افراد دیگر عمر طولانی تری داشته و زودتر بر بیماریهای جسمی خود غلبه می كنند.

پسرم در زمینه نماز خواندن بسیار تنبلی می کند و این مسئله ذهن من را به شدت درگیر کرده و ناراحتم. لطفا بفرمایید که چگونه می توانم او را متعهد به نماز تربیت کنم؟

تربیت دینی کودکان و نوجوانان مسأله مهمی است. چند نکته در این ارتباط عرض می شود:
1. کودک به پدر و مادرش علاقه دارد. این علاقه چاشنی خوبی برای این است که آنها به اعتقادات و اعمال پدر و مادر خود گرایش پیدا کنند. این که در روایات آمده که به کودکان از ابتدای کودکی اعمال دینی را یاد داده و به آن عادت دهید تا اعمال دینی انجام دهند بر همین اساس است.
امام صادق(ع) می‌فرمایند: "ما کودکان خود را از سن پنج سالگی به نماز می خوانیم، ولی شما کودکان خود را از سن هفت سالگی امر به نماز کنید. ما کودکان خود را از سن 7 سالگی به روزه گرفتن می خوانیم؛ و البته وقتی عطش بر آنها غلبه کرد افطار می‌کنند. ولی شما کودکان خود را از سن 9 سالگی به روزه گرفتن امر کنید به مقداری که طاقت دارند...."(الإستبصار، ج1، ص409)

2. برای این که فرزندان به نماز خواندن علاقه پیدا کنند باید زمینه علاقه را از راه‌های مختلف در آنها ایجاد کرد. مثلا رفت و آمد خود را با کسانی که اهل نماز و طاعتند و در عین حال خوش اخلاق و صمیمی هستند، بیشتر کنید. قرار گرفتن فرزندان در محیط مذهبی پشتگرمی روانی خوبی برای تربیت دینی است.
محیط خانه را برای نماز و اعمال دینی خوشایند کنید. مثلا در هنگام ماه رمضان شادتر زندگی کنید، صمیمی تر باشید، شیرینی بخرید، غذاهای بهتری تهیه کنید و یا به آنها اجازه بازی بیشتری بدهید. مهمانی برقرار کنید. بگذارید خاطره های خوب از ایام عبادات و اعمال دینی برای آنها باقی بماند. هر وقت خودتان به مسجد می روید با دسته گلی یا یک شیرینی و شکلات بازگردید. این گونه آنها هم اشتیاق پیدا می کنند با شما به مسجد بیایند.
البته بعضی از این راه ها با بعضی سنین سازگارتر است. طبیعی است که باید به سن و سال و تأثیرگذاری آن در فرزند توجه کرد. گاهی خود کودکان هم از نظر روحی و اخلاقی با هم تفاوتهایی دارند که باید مورد توجه واقع شود.

3. بهترین راه در تربیت دیگران، و به خصوص فرزندان، دعوت عملی به نماز است. کسی که کودک را به نماز خواندن دعوت می‌کند باید خود اهل نماز باشد و به آن اهمیت بدهد. وقتی کودکان می بینند که پدر و مادر نماز را بر همه چیز مقدم می دارند، می فهمند که نماز امر مهمی است.
حتی دعوت کننده به نماز، باید در جهات دیگر هم سعی کند جذاب و الگو باشد. مثلا اگر پدر و مادر خودشان افرادی منظم و موفق باشند، و از متانت رفتار و تسلط بر نفس برخوردار باشند، دعوتشان به نماز بیشتر مقبول می افتد تا وقتی که چنین نباشند. شاید این که امام(ع) فرموده اند ما در سن کمتری فرزندانمان را به نماز و روزه دعوت می کنیم، رجوع به این جذابیت شخصیت حضرات معصومین رجوع داشته باشد.

---

منبع: پرسش و پاسخ های عمومی گروه معارف اسلامی مرکز مشاوره